Wojna KNF z Czarneckim czy Czarneckiego z KNF

Wczorajsza afera, która wybuchła odpaleniem przez Leszka Czarneckiego taśmy nagranej w marcu rozmowy z szefem KNF przywiodła mnie do kilku refleksji.

Po pierwsze mamy do czynienia z aferą, która przewyższa Amber Gold i Get Back - chodzi o to, że działania KNF mają znamiona działalności mafijnej. Na zasadzie "zapłacisz nam haracz to cie zostawimy w spokoju, a nie zapłacisz to ci zajebiemy bank". Moja ocena działalności KNF jest niezmiennie krytyczna (nie radzi sobie z niespłacanymi obligacjami, Amber Gold, SKOKami, get Backiem, etc)  i te obserwacje tylko utwierdzają mnie w przekonaniu, że ta instytucja nie robi dobrze polskiej gospodarce i rynkowi finansowemu. Jak bowiem wydtłumaczyć fakt, że najpierw wpisują na listę ostrzeżeń podmiot nazywający się "The reserve bank of poland", który jest jedynie stroną internetową pełną bzdur i urojeń nie prowadząc nawet żadnej działalności gospodarczej, a DOPIERO PO ODPALENIU przesz Czarneckiego taśm wpisują (z zemsty) Idea Bank za sprzedaż produktów maklerskich bez zezwolenia (jak sądzę następstwo afery Get Backu)? Wszak, jeżeli nadzór robiłby swoją robotę porządnie to albo powinien wpisać Idea Bank na listę ostrzeżeń rok temu albo i dwa lata temu, albo wcale.

Po drugie fakt, że przewodniczący KNF spotyka się sam na sam z szefem banku i przyznaje w rozmowie, że to co robi jest nielegalne to jest skandal i kryminał. Co więcej z rozmowy z Czarneckim rysuje się niepochlebny dla polskiego nadzoru, BFG i NBP obraz grupy ludzi, która chce rozgrywać swoje polityczne interesy a nie dbać o rozwój i bezpieczeństwo polskiego sektora bankowego.

Po trzecie kluczem do zrozumienia dlaczego Czarnecki odpalił taśmy jest jedno ze zdań, które powiedział w stenogramach - że jeżeli będą go chcieli wywłaszczyć to będzie się bronił. To jest naturalne.

Jak rozumiem odpalenie taśm jest reakcją na projekt który wskazał Giertych, że 8 listopada Komisja Finansów Publicznych przyjęła projekt, który "przewiduje przejmowanie banków decyzją administracyjną KNF". Dotyczyłoby to banków, których "suma funduszy własnych spadła poniżej poziomu przewidzianego w Prawie Bankowym". Czyli ktoś jednak próbował udupić banki czarneckiego i uruchomienie taśm jest jedną z linii obrony.

Po czwarte fakt, że komuś z obozu obecnie rządzącej władzy przeszło przez myśl aby wywłaszczyć prywatny bank doprowadzając go do upadku, przez państwową instytucję, to jest Szanowni Państwo PUTINISTAN. Sterujemy w kierunku azjatycko ruskiego modelu oligarchizacji państwa. ile jeszcze takich pomysłów i afer pod dywanem?

Do czego to prowadzi? Nie wiadomo czy Getin i Idea się nie przewrócą przez zamieszanie wywołane przez działania de facto nadzorcy, który powinien czuwać nad ich stabilnością. Fakt, że stawki za lokaty w Idea szybują pokazuje, że robi się chyba ciepło.

Krytyczna ocena projektu Pracowniczych Programów Kapitałowych

Moje zdanie na temat projektu PPK jest od dawna znane i jest krytyczne. Najwyraźniej nie jestem jedynym krytykiem bo ukazał się ostatnio raport opublikowany przez centrum badawcze "GRAPE" przy Fundacji Adeptów i Miłośników Ekonomii, który jest chyba jeszcze bardziej krytyczny niż ja.

Zdaniem autorów raportu większość bo "74% obecnie żyjących ludzi traci na jego wprowadzeniu (w tym 96% emerytów).". Cóż to znaczy, że traci? Ano autorzy przyjęli w swoim modelu, że PPK nie tylko zachęcają do odkładania na emeryturę, ale i generują koszty fiskalne, które muszą być z czegoś pokryte. Ich zdaniem dodatkowe obciążenia fiskalne (dopłaty i utracone koszty podatku od zysków kapitałowych) wymagać będą podniesienia VAT o 0.7 punkta procentowego. Ciekawe.

Zdaniem autorów oszczędzanie w PPK nie wpłynie też zasadniczo na zmniejszenie poziomu ubóstwa na starość a dodatkowo zarzucają temu programowi brak mechanizmy wypłaty dożywotniej emerytury.

Co więcej, opracowany przez nich model wskazuje, że wprowadzenie PPK przyczyni się do zmniejszenia poziomu oszczędności w społeczeństwie. "Każda złotówka odprowadzona do PPK zostanie skompensowana zmniejszeniem dobrowolnych oszczędności własnych o 73 grosze." Wynikać ma to z faktu, że po przymuszeniu do odłożenia w PPK ludzie będą mieli mniej rozporządzalnego dochodu i mniej będą chętni do odkładania go. Będa przy tym ulegali iluzji tego, że zgromadzone oszczędności wystarczą im na starość bo będą objęte "jakimś systemem państwowym".

Zdaniem autorów raportu, po około 50 latach poziom PKB w przypadku wariantu z PPK będzie jedynie o 0,6% wyższy niż gdyby nie było obowiązkowego mechanizmu oszczędzania na emeryturę. 

Smutne święto

Nie piszę o pierwszym listopada, ale o jedenastym. Dlaczego? Otóż niestety ale gdy przyglądam się wspólnym obchodom (a raczej ich brakowi) stulecia niepodległości, obecnej sytuacji czy też ogólnie stanowi naszego państwa w kontekście stulecia odzyskania niepodległości, to ogarnia mnie smutek. Bo mam wrażenie, że nie dorośliśmy do tej niepodległości, że ją marnujemy i zachowujemy się wobec niej niezwykle pysznie i arogancko.

Mamy najbardziej od wielu lat podzielone społeczeństwo, które przestało ze sobą rozmawiać. Mamy ludzi, którzy albo wyjechali z tego kraju uznając, że mają go dosyć ekonomicznie czy politycznie, albo takich, którzy wewnętrznie wyemigrowali udając, że ich nic nie dotyczy.

Mamy przy okazji tego święta festiwal pogardy wobec prawa i społeczeństwa - bo czym innym jest ten cyrk wokół ustanowienia 12 listopada dniem wolnym? Jest wyrazem oderwania części polityków od rzeczywistości, wyrazem ich arogancji wobec problemów zwykłego człowieka i przedsiębiorcy, wyrazem pychy (że jakoś to będzie) i wyrazem pogardy dla zasad (przyzwoitości powiadamiania wszystkich wcześniej o ważnych zmianach w życiu publicznym - a taką zmianą jest ustanowienie dnia wolnego).

Mamy festiwal niemocy bo czym jest zachowanie Prezydenta, który raz to organizuje a innym razem nie uczestniczy w wydarzeniach? prezydenta, który nie ma własnych poglądów i własnego zdania. Czym jest fakt, że nie dało się z wyprzedzeniem (o organizacji setnej rocznicy niepodległości można było pomyśleć dawno temu) zorganizować obchodów i zaprosić na nie kogokolwiek z choćby przyjaznych nam państw?

Mamy festiwal buty legislacyjnej, w której uchwala się przepisy bez zwracania uwagi na ekonomiczne skutki. Nieistotne są konsultacje społeczne, nieistotna jest racjonalna analiza tego czy dane rozwiązanie poprawi lub pogorszy klimat dla biznesu w Polsce. Istotna jest ideologia i widzimisię polityków. Podejmuje się brzemienne w skutkach długoterminowo decyzje dotyczące strategii ekonomiczno ekologicznej, za które będziemy wszyscy płacić dziś i jutro. Foruje się nieperspektywiczne branże, a w tych perspektywicznych tworzy się iluzję działania (a faktycznie obsadza się swoimi ludźmi intratne posady).

Mamy festiwal pogrążania się w chaosie państwa w którym poszanowanie prawa ma się za nic, interes własnej partii ponad wszystko, a stabilność rządów i prawa w dupie. Bo jak innaczej określić fakt, że przedsiębiorcy dalej nie wiedzą jakie składki na zus będa odporowadzać od tych lepiej zarabiających? Sam ZUS tego nie wie i pewnie system informatyczny tej instytucji nie jest jeszcze do tego przystosowany. Cóż to znaczy dla polityków? Nic, "jakoś to będzie". Powinnismy sobie to hasło wyszyć na sztandarach zamiast tradycyjnego "Bóg, Honor, Ojczyzna" bo ani jedno z tych słów nie znaczy już dziś nic. Tyle było wycierania sobie nimi mord zdradzieckich czy nie, tyle było pałowania się po głowach nawzajem jednym czy drugim hasłem, że wszyscy zapomnieli o tym co one znaczą. Wszyscy zapomnieli jakim dobrem jest fakt, że można swobodnie dyskutować w kraju, w którym żadna zewnętrzna siła tego nie zabrania.

Cofnęliśmy się Szanowni Państwo w rozwoju polityczno społecznym, do czasów przedrozbiorowych -takie mam wrażenie. Każdy patrzy swych partykularnych interesów i nikt nie dorasta do pięt poziomem myślenia o wolności Ojczyzny tym, którzy nad odzyskaniem tej wolności pracowali przed 1918 rokiem. Wybieramy niepoważnych ludzi na poważne stanowiska. jako społeczeństwo kierujemy się przy tym emocjami a nie racjonalnym osądem, a później z tego tytułu odczuwamy skutki naszych wyborów. To jak działa nasze państwo, w jaki sposób wykorzystuje nasze podatki, to jest nasza odpowiedzialność. Abdykujemy i skutkiem tego możemy cieszyć oczy wygłupami polityków, smucić się stojąc w korkach czy oddychać zatrutym powietrzem. Jeżeli zaś nie znajdujemy właściwych ludzi na których barki można przekazać odpowiedzialność, to dlaczego nie bierzemy sprawy we własne ręce? 

Mamy festiwal podziałów na frakcje, i władzę, która "wie lepiej", ma "większą legitymację społeczną", nie liczy się z mniejszościami. Mamy partie polityczne, które zamiast dyskusji merytorycznej okładają się trupami z przeszłości, mamy festiwale wzajemnych zadawnionych żalów, zamiast wspólnej pracy na rzecz kraju. Jest nienawiść, zmaiast miłosierdzia, w kraju "katolickim"...

Mam wrażenie, że społeczeństwo bogacąc się abrykowało z roli gospodarza własnego kraju. Postanowiło też uciec od racjonalnej dyskusji na rzecz emocjonalnej waśni... Po co więc ta wolność? po co 1918 rok? Po co walka z okupantem, komuną? O kiełbachę chodziło? O ciepłą wodę w kranie? Tylko o tyle? To może wypowiedzmy wojnę Niemcom i natychmiast poddajmy się bezwarunkowo. Ciekawe, czy nas przyjmą - będzie jak w reichu, i socjal będzie i bogato. Czemu nie? Bo nas skolonizują i wykorzystają jak za zaborów? No to może jednak warto się rządzić samemu? Idea samorządu sprowadza się przez wszystkie szczeble państwowej drabiny. Tylko, że trzeba z niej korzystać w odpwiedzialny sposób.

Ponieważ jest za bardzo politycznie a mało ekonomicznie to podsumuję to tak. Jak ma nas postrzegać zagraniczny biznes czy finansjera, jeżeli widzi tę piaskownicę dzieci bawiących się w wolność? Jak ma nas postrzegać kiedy widzi ten cyrk z małpami niezdolnymi do ustanowienia stabilnego państwa czy przewidywalnego prawa? jak ma nas postrzegać widząc jak zamujemy się bałachostkami ignorując rzeczy ważne? Jak ma nas postrzegać międzynarodowy świat finansów i polityki jeśli zobaczy, że sami dewastujemy własną praworządność, rozszarpujemy ochłapy naszego państwa między siebie w imię chwilowych interesów własnych? Może wybrać dwie drogi. Pierwsza jest taka, że uzna, iż w tym buredlu na kółkach nic się poważnie nie da zdziałać i wycofa siebie i swoje pieniądze znajdując inne miejsce ze stabilnym systemem prawno-politycznym. Druga droga jest taka, że uzna nasz cyrk za wspaniałą okazję do neokolonialnego wyzysku i doskonałe miejsce do wykorzystania istniejącego zamieszania do zarobienia większych pieniędzy czy ubicia politycznych interesów ponad naszymi głowami.

Czy jest trzecia opcja- polegająca na tym, że ktoś nam zaufa (jeśli nie ufamy sobie sami), weźmie nas poważnie (jeśli na każdym kroku udowadniamy, że poważni nie jesteśmy) i zainwestuje tu swój kapitał (finansowy czy polityczny) z czego i my i on odniesiemy korzyści? Sami oceńcie jak bardzo to jest prawdopodobne. A jeżeli ktoś myśli, że świat wokół nie jest nam do niczego potrzebny i sami sobie możemy żyć w XXI wieku w czymś na kształt współczesnej autarkii to niestety, ale na jego chorobę nie ma już chyba innego lekarstwa jak spojrzenie na mapę, a później wycieczka do Korei Północnej.

Ceny diamentów inwestycyjnych - artykuł sponsorowany

Zakup kamieni szlachetnych może stanowić alternatywę dla inwestycji giełdowych czy walutowych, które zawsze obarczone są pewnym ryzykiem. Na co warto zwrócić uwagę, nabywając diamenty inwestycyjne? Od czego uzależniona jest ich cena?

Inwestowanie w diamenty

Tak samo jak złoto czy srebro, mogą być wykorzystywane w celu zabezpieczenia wartość majątku w czasie. Kamienie szlachetne wykazują odporność na inflację i to właśnie z tego powodu często wybierane są przez inwestorów. Inwestowanie w diamenty wiąże się z względnie niewielkim ryzykiem – do taki wniosków można dojść po przeanalizowaniu zmian cen diamentów na przestrzeni kilkunastu ostatnich lat. Kupując diamenty, warto skorzystać z usług pewnego i sprawdzonego sprzedawcy, który potwierdza autentyczność kamieni odpowiednim certyfikatem.

Od czego zależy cena diamentów?

Cena diamentu uzależniona jest od jego indywidualnych właściwości i cech fizycznych. Podczas dokonywania wyceny uwzględnianie są parametry, znane jako „cztery C”: carat (jednostka masy), colour (barwa), clarity (czystość) oraz cut (szlif). To właśnie od konfiguracji tych parametrów zależy ostateczna cena kamienia.

• Masa diamentów wyrażana jest w karatach (ct). Jeden karat to 0,2 grama. Cięższe kamienie występują w naturze rzadziej i mają większą wartość. Przykładowo, jeden diament, którego masa wynosi 0,50 ct, jest droższy niż dwa kamienie o masie 0,25 ct każdy (zakładając, że ich pozostałe właściwości są takie same).
• Barwa to drugi czynniki, który wpływa na wartość diamentu. Barwę diamentów opisuje się za pomocą skali, która zawiera litery od D do Z. Najrzadziej spotykane, a jednocześnie najcenniejsze, są diamenty bezbarwne, które opisuje się literą D. Im większy stopień nasycenia barwą żółtą barwą, tym cena diamentu jest niższa. Dużym zainteresowaniem cieszą się również kamienie o barwach fantazyjnych – niebieskiej, różowej czy pomarańczowej
• Czystość to kolejne kryterium, które brane jest pod uwagę podczas wyceniania diamentu. Występowanie znamion wewnętrznych (inkluzji) oraz zewnętrzny (skaz) wpływa niekorzystanie na wartość diamentu. Kamieniom przyznaje się oceny z następującej skali:
  • o FL (Flawless) – diament pobawiony jest znamion wewnętrznych i zewnętrznych.
  • o IF (Internally Flawless) – diament pozbawiony jest znamion wewnętrznych, a dokładne badania ujawniają jedynie znamiona zewnętrzne.
  • o VVS (Very, Very Small Inclusions) – diament posiada znamiona wewnętrzne, które widoczne są tylko pod mikroskopem.
  • o VS (Very Small Inclusions), SI (Small Inclusions) – diament posiada znamiona wewnętrzne widoczne przy dziesięciokrotnym powiększeniu.
  • o I1, I2, I3 (Included) lub P1, P2, P3 - diament z zanieczyszczeniami, które widoczne są gołym okiem.
• Szlif – ten parametr nie dotyczy fizycznych cech samego kamienia, ale sposobu, w jaki został obrobiony przez szlifierza. Podczas wyceny diamentu pod uwagę brane są proporcje i symetryczności szlifu oraz jego wykończenie. Za najcenniejszy szlif uważany jest szlif okrągły (brylantowy), który stanowi szczytowe osiągniecie jubilerstwa.

---

Disclosure: Artykuł powstał w ramach odpłatnej współpracy. Otrzymałem wynagrodzenie za jego publikację

Bankowość islamska

Pomysł na napisanie wpisu o bankowości islamskiej został mi niedawno podsunięty przez jednego z czytelników. Zastanawiałem się jednak jak do tego podejść aby nie powtarzać definicji zawartych w wikipedii. Pomyślałem sobie, że należałoby skupić się na dwóch elementach, które stanowią zasadnicze różnice: depozyt i lichwa. W czym rzecz?

Czym jest lichwa - od niej zaczniemy? Dziś definiuje się ją jako udzielanie nieetycznych pożyczek na wysoki procent, ale źródło tego pojęcia jest głębsze i starsze. Początkowo pod pojęciem lichwy rozumiano udzielani jakichkolwiek pożyczek na procent. Wszystkie trzy wielkie religie monoteistyczne zakazywały tak rozumianej lichwy, ale na różne sposoby. W Starym testamencie znajduje się szereg zakazów udzielania pożyczek na procent - z tego wyewoluował prawo zakazują ce Żydom udzielania pożyczek na procent innym Żydom, ale już mogli robić to w stosunku do Chrześcijan czy Muzłumanów. Sami Chrześcijanie początkowo potępiali lichwę, stąd rozkwit bankowości żydowskiej, dopiero później podejście potępiające pobieranie odsetek zaczęło ewoluować aż w końcu za lichwę zaczęto uważać tylko nieetyczne, znacząco zawyżone odsetki a nie jakiekolwiek w ogóle.

W przypadku Muzłumanów zasadą pozostało potępienie pobierania jakiegokolwiek procenta od udzielonej pożyczki. Stąd idea aby (skoro jednak są chętni aby pożyczać od siebie pieniądze) wymyślić inny sposób na wynagradzanie się nawzajem.

Stąd w bankowości islamskiej źródłem zysku dla pożyczkodawcy nie jest procent ustalany sztywno, ale coś w rodzaju udziału w zyskach z przedsięwzięcia, co wiąże się też z przyjęciem na siebie pewnego rodzaju ryzyka analogicznego do tego jaki wiąże się z objęciem udziałów w spółce.

Od lat pięćdziesiątych zaczęły powstawać instytucje finansowe opierające się na tym modelu, który był wcześniej zarezerwowany do stosunków gospodarczych na znacznie prostszym poziomie relacji plemienno klanowych. Chodzi jednak o wielkie pieniądze i te pieniądze w ślad za postępującym rozwojem gospodarczym potrzebowały pewnej instytucjonalnej obudowy. Pierwsze międzynarodowe instytucje finansowe operujące zgodnie z Sharia zaczęły powstawać w latach sześćdziesiątych, a po kryzysie naftowym i wojnie Yom Kippur rządy zaczęły zachęcać do ich rozbudowy upatrując w nich koniecznej alternatywy.

 

 Źródło: Wikimedia Petr Adam Dohnálek CC BY-SA 3.0 cz

Koncepcyjnie bankowość islamska stanowi swoisty balet polegający na lawirowaniu pomiędzy nakazami religijnymi a potrzebami biznesowymi współczesnego świata. Znajdziemy tam niemal bliźniacze mechanizmy pożyczek i depozytów ale nazwane i skonstruowane inaczej, w specyficzny sposób. Istnieją nawet karty "kredytowe" ale działające inaczej, bo np. na zasadzie stałej opłaty, czy dzierżawy przedmiotu zakupionego kartą, albo prowizji. W każdym razie sposobów na to aby instytucja finansowa mogła zarobić jest sporo.

Ale nie o tym chciałem - dużo by można pisać o temacie, a chciałem napisać o depozycie. W bankowości świata zachodniego powstał model depozytu, który w żadnej innej dziedzinie życia nie jest uznawany za uczciwy. Mówimy o tym szczególnym modelu depozytu nieprawidłowego (tak to się prawnie nazywa), który bankom pozwala odgrywać rolę kreatorów pieniądza w oparciu o rezerwę cząstkową. 

W przypadku bankowości islamskiej przynajmniej niektóre rodzaje depozytów winny być (wg. niektórych źródeł) pokryte 100% rezerwami.

Zastanawiam się czy tak rzeczywiście jest...

Polecam lekturę artykułu w Wikipedii na temat bankowości islamskiej, ale w wersji anglojęzycznej. Jest znacznie bardziej rozbudowany. Ja po jego lekturze mam takie przemyślenie, że jest to niezwykle innowacyjna dziedzina biznesu finansowego, jeżeli chodzi o... wymyślanie obejść i zakłamywanie rzeczywistości. Odnoszę wrażenie, że w całym tym interesie obie strony tj. bankiet i klient wiedzą, że na rzeczy jest pewien model działania, który zbliżony jest do ogólnoświatowego sposobu działania instytucji finansowych, al tylko na poziomie nazewniczym i formalnym kontrakty konstruowane są tak aby były w zgodzie z Sharia. A może to właśnie o to chodzi aby być zgodnym z Sharia tylko na poziomie formalnym?